Volgens de onderzoekers Galle en Herthogs is veranderingsgericht ontwerpen en bouwen “een ontwerp- en bouwstrategie met als uitgangspunt de steeds veranderende noden en wensen van gebruikers en de maatschappij. Het doel is dan ook om gebouwen te creëren die deze veranderingen efficiënt ondersteunen.”

“Een gebouw dat volgens deze strategie is ontworpen en gebouwd, kan op verschillende manieren worden gebruikt of kan worden aangepast om aan nieuwe wensen en noden te voldoen”, gaan ze in de publicatie uit 2014 voort. “Het is belangrijk dat dit efficiënt kan gebeuren in termen van economische, ecologische en sociale kosten en baten. Zo blijft het gebouw langer bruikbaar. Veranderingsgericht ontwerpen en bouwen drukt het engagement van ontwerper en bouwers uit om een langetermijnvisie uit te werken. Het begrip verwijst daarvoor expliciet naar het waarom van veranderingsgericht ontwerpen en bouwen: de steeds veranderende wensen en noden. Het is een overkoepelende term die alle gekende en nog te verkennen ontwerpkeuzes, uitvoeringstechnieken en processen die daaraan kunnen bijdragen wil bundelen.”

Een veranderingsgericht ontwerp wordt gekenmerkt door zijn aanpasbaarheid en/of zijn multi-inzetbaarheid, door in te zetten op transformeerbaarheid, beweegbaarheid en polyvalentie. Zowel op component-, element-, gebouw- als wijkniveau moet, naargelang de relevantie, gestreefd worden naar een veranderingsgericht ontwerp. De capaciteit van een ontwerp om op veranderende noden te kunnen inspelen op die niveaus faciliteert immers het circulaire karakter want zorgt voor levensduurverlenging van component, element, gebouw of wijk en leidt tot reductie van het grondstoffenverbruik.

In plaats van veranderingsgericht bouwen wordt ook vaak de term dynamisch bouwen gebruikt. Volgens dezelfde onderzoekers verwijst het begrip dynamisch echter naar beweging en is het dus semantisch minder gepast. Toch blijft de term opduiken in het beleid en in de praktijk. Ook aanpasbaar bouwen wordt vaak gebruikt. Met dat synoniem is niets verkeerd.