Een ingesloten, donker 19de eeuws herenhuis met annex omvormen op een betaalbare wijze omvormen en uitbreiden tot een hedendaagse woning met veel lichtinval die de tuin naar binnen trekt. Zo luide de opdracht die dmvA kreeg van een gezin met twee kinderen uit Vilvoorde. Het architectenbureau opteerde voor een circulair houten bouwsysteem om die wens waar te maken. Aan die keuze lag niet zozeer een ecologische gedachte ten grondslag, maar wel het feit dat de bouwplaats moeilijk bereikbaar was en de hoge snelheid van bouwen waarvoor het op maat ontworpen meccanosysteem kon zorgen.
DmvA liet de bestaande woning in het centrum van Vilvoorde nagenoeg onaangeroerd, maar ontwierp de uitbreiding op zo’n manier dat die alle wensen van gezin waar zou maken. De extensie werd gerealiseerd volgens een meccanobouwsysteem dat bestaat uit een structureel vliesgevelsysteem samengesteld uit houten gelamelleerde kolommen en vurenhouten balken over dubbele hoogte enerzijds, en een dakconstructie bestaande uit vurenhouten balken en platen anderzijds. Een borstwering bestaande uit een houten gelamelleerde balk die werd opgehangen aan de draagstructuur vormt een zwevende mezzanine.
De bewoners brachten hun keuken en eetruimte onder in de uitbreiding. In de mezzanine werd een bureau en een bijbehorende bibliotheek geïnstalleerd. De houten vliesgevel zorgt voor natuurlijke zonwering, beschermt de bewoners zeker in zekere mate tegen inkijk in de mezzanine en verleent aan het volume dat voorts uit grote raampartijen bestaat een statig karakter dat past bij de grandeur van de herenwoning.
De dubbelhoge extensie herdefinieert de ganse woning. Ze verbindt de woning niet alleen met de stadstuin op een manier die ervoor zorgt dat de tuin, met restanten van een oud kapelletje en de vroegere stadsomwalling, naar binnen wordt getrokken, maar verbindt ook de verschillende niveaus van het huis, door het feit dat werd geopteerd voor een mezzanine en geen volledige verdieping.
Demonteerbaar
Het feit dat veel elementen konden worden geprefabriceerd en daarna droog gemonteerd op een bouwplaats die machinaal niet zo makkelijk bereikbaar was – de balken konden via de buren naar de tuin worden gedragen zonder dat er een hijskraan aan te pas kwam – én het feit dat de eigenlijke bouwperiode daardoor aanzienlijk kon worden ingekort, was naar eigen zeggen de hoofdredenen waarom dmvA koos voor het meccanosysteem. Circulair bouwen vormde dus eigenlijk geen uitgangspunt, maar de verbouwing mag desalniettemin toch worden bestempeld als een voorbeeld op dat vlak.
Zo waren er, doordat de houten structuur en dakconstructie zichtbaar bleven, minder afwerkingsmaterialen nodig. Daarnaast is hout een hernieuwbaar materiaal en kan de hele uitbreidingsconstructie aangezien het een meccanosysteem betreft, makkelijk worden gedemonteerd en elders weer worden heropgebouwd.
ASB verzorgde de stabiliteitsstudie in het project, Studiebureau Greesa stond in voor de EPB-verslaggeving en veiligheidscoördinatie.