Al jaren wacht ik het goede moment af om mijn eigen stekje te kopen, maar dat moment lijkt maar niet te komen. De vastgoedprijzen blijven genadeloos de hoogte inschieten. Met mijn start-up en variabel inkomen zien de banken me natuurlijk ook niet graag komen. Dus besloot ik onlangs mijn kansen te wagen en een beetje crypto zijn werk te laten doen achter de schermen.

Sinds Elon Musk er 1,5 miljard dollar tegenaan gooide, kregen bitcoin en co veel media-aandacht en lijkt het plots de normaalste zaak van de wereld om hieraan mee te doen. Bovendien maken de talloze apps investeren in cryptomunten toegankelijk voor iedereen. Zelfs ik als digitale kluns vind er mijn weg mee. Het is spannend om te volgen wat er met mijn investering gebeurt. Elke stijging zorgt voor een klein momentje van vreugde.

Tot je de horrorverhalen over het energieverbruik gekoppeld aan cryptocurrency hoort. Dat stevent af op 100 Terawatt per jaar, vergelijkbaar met het verbruik van de Filipijnen. De CO₂-uitstoot is geschat op 42,67 megaton per jaar, de ecologische voetafdruk van Hong Kong. Daarnaast nog eens 11,24 kiloton elektronisch afval, evenveel als dat van Luxemburg. Nog indrukwekkender zijn de cijfers van één enkele transactie, elke keer als ik een investering doe dus. Volgens cijfers van Digiconomist verbruik ik op zo’n moment evenveel als een gemiddeld gezin in één maand zou verbruiken, stoot ik het equivalent van 65.034 uren YouTube-filmpjes kijken uit en zorg ik hiermee voor e-waste ter grootte van 2,24 golfballetjes.

Ik stel me dus de vraag: is het wel ethisch verantwoord dat ik als ambassadrice van de circulaire economie meedoe aan deze hype? Misschien toch maar mijn tijd slimmer en duurzamer gebruiken en niet tien keer per dag op een appje kijken. Tevreden zijn met mijn huurhuisje en rustig blijven doen waar ik mee bezig was, want dan komt waarschijnlijk ook wel alles goed.

Want dankzij circulair bouwen zijn er alternatieven op komst. Aanpasbaar wonen bijvoorbeeld, maakt het mogelijk dat ik makkelijk kan uitbreiden naarmate mijn financiële toestand dat toelaat. Of cohousing-formules, waarbij je een kleine privéruimte hebt en de energievretende delen van een woning gemeenschappelijk gebruikt. Rustig blijven doen waar we mee bezig zijn dus. Ik open morgen nog eens met appje …