Het nationale stadion in Peking staat in de volksmond bekend als het Vogelnest, omwille van de onmiskenbare gelijkenis met de zelfgemaakte broedplaats van vogels. Het werd ontworpen in 2003 door de Zwitsere architecten Herzog & de Meuron voor de Olympische Zomerspelen die vijf jaar later, in 2008, zouden doorgaan in de Chinese hoofdstad. De architecten kozen onder meer voor de specifieke vorm omdat een vogelnestje een culinaire delicatesse is in China, die alleen tijdens bijzondere gelegenheden wordt gegeten.

Maar ze lieten zich niet enkel voor het uitzicht inspireren door een vogelnest. Het nationale stadion van Peking is ook een prachtig voorbeeld van biomimicry. Het stadion bestaat immers uit twee constructies; een betonnen zitkom een stalen frame errond, dat de takken van het nest moet voorstellen. Vergelijkbaar met hoe een nest wordt geïsoleerd door die constructie van twijgen te vullen met allerlei materiaal, zoals gras en bladeren, is de gevel van het nationale stadion van Peking gevuld met ETFE-panelen om toeschouwers te beschermen tegen de koude, akoestische isolatie te bieden, de dode belasting op het dak te verminderen en het binnenvallen van zonlicht te optimaliseren.

Het Vogelnest in Peking is zo een van de weinige architecturale projecten waarbij zowel de ingenieurs als de architecten zich lieten inspireren door de natuur. Al kunnen we natuurlijk enkel in het eerste geval spreken over biomimicry.